Mechaniczne niszczenie dokumentów poprzez cięcie
Niszczenie dokumentacji musi odbyć się w taki sposób, aby po przetworzeniu informacje zawarte na dokumentach, nie były możliwe do odczytania poprzez osoby nieuprawnione. W tym celu przestrzegamy restrykcji ustanowionych w przez niemiecki komitet techniczny Standards Committee for Information Technology and Applications (NIA), a konkretnie normy DIN 66399.
Niszczenie dokumentacji papierowej i informacji cyfrowej.
Obejmuje ona nie tylko jak do tej pory dokumentacje papierową, ale także
płyty CD, DVD, taśmy VHS, klisze, dyskietki, karty identyfikacyjne z paskami magnetycznymi, film rentgenowski, pamięci usb (pendrive), dyski twarde, pamięci flash, dyski ssd, karty pamięci i płyty blu-ray. Podzielone one są na sześć kategorii nośników danych. Każda z tych kategorii podzielona jest na 3 klasy ochrony oraz na 7 poziomów bezpieczeństwa.
Klasy ochrony i poziomy bezpieczeństwa w niszczeniu dokumentów.
Klasy ochrony możemy podzielić na 3 rodzaje:
- Pierwsza, jest to standardowe klasa dla dokumentów wrażliwych.
- Druga, jest skierowana do istotnych i ważnych dokumentów firmowych.
- Trzecia, jest to klasa dokumentów, tajnych i ściśle tajnych.
Poziomy bezpieczeństwa cechują się maksymalną powierzchnią ścinka, oraz maksymalną szerokością:
- P-1 pozwala na maksymalny obszar rozdrabniania 2000 mm² lub dowolną długość taśmy o maksymalnej szerokości nieprzekraczającej 12 mm. Do 10% materiału może mieć nawet powierzchnię do 3800 mm². Arkusz papieru A4 rozdarty na 32 równe części spełnia ten wymóg. Odpowiada to rozmiarowi fragmentu ok. 52 × 37 mm, czyli nieco mniej niż połowie wizytówki.
- P-2 zmniejsza obszar do 800 mm² lub pasków o dowolnej długości o maksymalnej szerokości 6 mm. Do 10% fragmentów może mieć standardowy rozmiar P-1 (2000 mm²). Aby spełnić ten wymóg, arkusz papieru A4 musi zostać rozdarty na 78 równych części.
- P-3 zmniejsza dozwolony rozmiar skrawka do maksymalnie 320 mm² lub pasków o dowolnej długości o maksymalnej szerokości 2 mm. Tutaj również istnieje tolerancja do poprzedniego poziomu (800 mm²) dla 10% skrawków. W tym celu arkusz papieru A4 musi zostać podzielony na 195 równych części.
- P-4 nie pozwala już na cięcie pasków. 10% fragmentów może mieć rozmiar do 480 mm², ale wymagane jest maksymalnie 160 mm² na cząstkę. Ponadto żadna cząstka nie może mieć szerokości większej niż 6 mm po jednej stronie. W przypadku arkusza A4 wymaga to rozdrobnienia na co najmniej 420 części. Typowy rozmiar cząstek w niszczarkach dokumentów to 4 × 35 mm, przy czym poziom bezpieczeństwa jest dobrze zachowany.
- P-5 zmniejsza maksymalną szerokość do 2 mm, a powierzchnię na cząstkę do 30 mm². Na tym etapie 10% cząstek może mieć rozmiar do 90 mm². Aby spełnić ten poziom bezpieczeństwa, arkusz papieru A4 musi być podzielony na minimum 2100 cząstek (bez tolerancji błędu). Niszczarki dokumentów o tym poziomie bezpieczeństwa często wytwarzają standardowe cząstki o wymiarach 2 × 10 mm, tak że złożony arkusz pozostaje w dopuszczalnej tolerancji przy cięciu na krzyż.
- P-6 dopuszcza rozmiar P-5 (30 mm²) dla 10% cząstek, w przeciwnym razie wymaga maksymalnie 10 mm² przy maksymalnej szerokości 1 mm. W ten sposób arkusz papieru A4 zostaje podzielony na układankę składającą się z 6300 cząstek, z których każda nie może mieć rozmiaru większego niż 1 × 10 mm.
- P-7 nie dopuszcza żadnych tolerancji dla maksymalnego dopuszczalnego rozmiaru cząstek 5 mm², który nie może być większy niż 1 mm szerokości. Arkusz papieru A4 zamienia się w co najmniej 12 600 naprawdę małych cząstek o wymiarach 1 × 5 mm każda.
